DE TIBETAANSE ‘TERRIER'

 

Even voor de goede orde, (Tibet Apso, zo kunnen wij hem beter noemen), is geen terrier,  de naam  terrier heeft dit ras begin vorige eeuw toegekend gekregen in Engeland, zodat men het ras officieel kon registreren),  momenteel is het Tibetaantje ingedeeld in de rasgroep van de gezelschapshonden.

In het Thuisland Tibet,  is het tibetaantje altijd een trouwe begeleider geweest van de herders als veedrijvertje en goede vriend in de veelal lange en eenzame tijd die de nomaden in het hooggebergte van Tibet doorbrachten.

Maar hij was ook een gezelschapshondje  bij mensen thuis en in de Kloosters bij de Boeddhistische monniken  (Het Tibetaantje  werd  ook  als GELUKSBRENGER meegegeven aan karavanen op hun lange reizen  door het onherbergzame Tibet )

Ook is er nog een mythe  die verteld dat er zich in Tibet,  Het Dal Van Geluk, het SHANGRILA  moet bevinden

DE HISTORIE VAN DE TIBETAANSE TERRIER:

Een betoverend ras met een mystiek Thuisland en Historie.

De Tibetaanse Terrier is een  betoverend ,  robuust, gehard, stoer, levendig , vriendelijk en intelligent ras,  van  HET DAK VAN DE WERELD,  een mystiek land met een ruw landschap,

`s lands honden net als `s lands mensen moeten kunnen omgaan met de extreme temperaturen, het scherpe heldere licht, en hoogtes, tussen de 3200 en 5000 meter waar de meerderheid van de Tibetaanse mensen leven.

Rond de twintigste eeuw kwamen mensen met enthousiaste verhalen terug uit Tibet over  middelgrote langharige honden, die de schapen bij elkaar dreven en de bergen op en neer renden op commando van hun eigenaar en cirkels liepen rondom de schapen.

 Ze leken van rots naar rots te springen met een katachtige precisie en met het grootste gemak.

 Er is geen plaats voor fouten als de Tibetaanse Terrier aan het werk is in dit bergachtige gebied,  een misschatting van een sprong kan al vlug met de dood eindigen.

Dit is ook de reden waarom de Tibetaan grote, ronde, platte voeten moet hebben, deze voeten zijn duidelijk anders geconstrueerd als de voeten van de meeste andere hondenrassen.

Als drijvers van karavanen in de sneeuw vielen  dan ging hun Tibetaanse terrier op hun borst liggen, en hun aansporen om weer op te staan en weer verder te gaan,  er wordt gezegd dat het alleen aan de vastberadenheid en intelligentie van hun Tibetaanse Terriers lag dat ze op het goede spoor bleven.

Deze honden hebben de reputatie zo behendig te zijn, dat ze van grote assistentie zijn bij het vinden en terugbrengen  van objecten die in niet toegaan bare plaatsen zijn gevallen langs de verraderlijke paden

DR. GREIG. En haar introductie van het Ras.

In 1922 werkte Dr. Greig in Cawnpore als lid van een vrouwelijke Medische service in India,

Haar verbazingwekkende verhaal over haar kennismaking met het ras begint bij een familie die arriveert  bij het ziekenhuis met alles wat ze hadden, ook hun dieren,  de vrouw had een grote cyste die operatief verwijderd moest worden, deze familie was er kapot van dat het hun hond LILLY niet toegestaan was om samen met hun in het ziekenhuis te verblijven ,  om hun hierin tegemoet te komen bood Dr.Greig aan om Lilly in haar eigen bungalow te houden tot dat de vrouw weer voldoende was opgeknapt,  om weer voor Lilly te zorgen.

 

Deze Tibetaanse familie had absoluut geen idee wat de impact zou zijn die ze op het punt stonden te maken op de westerse Tibetaanse Terrier wereld !

Toen de vrouw weer hersteld was nodigde ze Dr.Greig uit om een van Lilly`s puppy`s uit te zoeken als een gebaar van haar dankbaarheid.

De puppy die Dr.Greig. uitkoos was  BUNTI , op dat moment showde Dr.Greig. pekinezen op de tentoonstellingen in India,  en toen Bunti een jaar oud was nam ze haar ook mee naar de show.

Bunti werd gedekt door de reu Rajah en het eerste door Dr.Greig gefokte nestje Tibetaanse Terriers werd geboren op kerstdag in 1922,  het erop volgende jaar ging Dr.Greig voor een tijd van 10 maanden terug naar Engeland, ze nam Bunti mee , een puppy uit het eerste nestje van Bunti en een reutje uit het tweede nestje.

Deze drie honden werden officieel geregistreerd bij de Engelse Kennel Club en vernoemd in de Kennel Gazette in Dec.1926.

Bunti kreeg in 1927 in Engeland puppy`s,  eentje hiervan,  genoemd Mr.Binks  nam Dr.Greig weer mee terug naar India,  toen ze voor haar werk hier weer naar toe ging.

Mr.Binks werd de eerste Tibetaanse Terrier kampioen die 4 Challenge Certificates in India had gewonnen.

In het midden van 1930 verhuisde Dr.Greig terug naar Engeland  om zich aldaar te herenigen met haar moeder in Royden,  haar moeder was alreeds een bekende honden fokster,  en haar kennelnamen waren OF LAMLEH en LADKOK,   ze werd steeds bekender over de hele wereld ,  Dr.Greig en haar moeder stuurden  Tibetaanse Terriers naar fokkers in andere landen aan het einde van 1930.

 

DE TWEEDE WERELDOORLOG.

Net toen het ras zich goed begon te ontwikkelen in het westen hakte de oorlog er keihard in, niet alle hondeneigenaren konden hun honden gedurende de oorlog behouden.

Ondanks verdere verliezen omdat er een besmettelijke hondenziekte uitbrak, waren sommige toegewijde fokkers  vastbesloten om hun ras de oorlog te laten overleven.

In 1947  importeerde  Kolonel R.Duncan.  zijn T.T. Princess Salli, dit teefje had 2 jaar in India gewoond en daar een nestje gehad, een van deze puppy`s kwam ook mee terug naar Engeland.

DE JAREN 1950:   de Tibetaanse Terriers hadden de Oorlog overleefd , in 1956 werd de eerste Engelse Tibetaanse Terrier Club opgericht,  die de belangen van het ras ging behartigen

Miss  Murphy een vriendin van Dr.Greig was de eerste die Tibetaanse Terriers importeerde naar Amerika,  In Canada werd het ras pas in 1974 erkend.

Het Tibetaanse Terrier Ras is momenteel bij toegewijde fokkers in goede handen,  de vroege vertegenwoordigers van ons ras zouden er vast en zeker trots op zijn !